در جستجوی فهمی عمیق‌تر از قرآن و جهان هستی

دوران کودکی و تمایلات مذهبی: دکتر کریم رستگار در سال ۱۳۲۶ در شیراز متولد شد. در دوران دبیرستان، به یک گروه عرفانی پیوست و همین امر باعث شد که به دنبال یک مسیر مذهبی متمرکز بر خودسازی و ریاضت برود. در این دوران، با قرآن و سایر متون مذهبی آشنا شد.
فعالیت سیاسی: در سال ۱۳۴۴، دکتر رستگار وارد دانشکده پزشکی دانشگاه پهلوی شیراز شد. او با انگیزه‌ی یک تکلیف دینی، جذب سازمان مجاهدین خلق شد، هرچند که هیچ درک سیاسی قبلی نداشت.
تغییر ایدئولوژیک: ایدئولوژی اولیه سازمان مذهبی بود، اما آنها علوم انسانی را نیز مطالعه می‌کردند و مارکسیسم، به ویژه ماتریالیسم دیالکتیک را پذیرفتند. تا سال ۱۳۴۸، سازمان خود را یک نیروی فکری بزرگ در برابر رژیم شاه می‌دانست.
دستگیری و ارزیابی مجدد: در سال ۱۳۵۰، سازمان مجاهدین لو رفت و بسیاری از اعضا، از جمله دکتر رستگار، دستگیر شدند. در دوران زندان، او و دیگران روش‌ها و ایدئولوژی خود، به ویژه استفاده از خشونت را زیر سوال بردند. آنها با تضاد بین اصول اسلامی و رویکرد مارکسیستی به مبارزه دست و پنجه نرم کردند. این امر باعث شد دکتر رستگار به این باور برسد که ایدئولوژی اساسی سازمان معیوب است و مسئله اراده آزاد یک مسئله اصلی است.
رد مارکسیسم: دکتر رستگار به این نتیجه رسید که دیدگاه مارکسیسم در مورد رفتار انسان سطحی است و اراده آزاد را نادیده می‌گیرد. او به این باور رسید که اسلام تنها راه ادامه مبارزه است. این موضع او را در تضاد با سایر اعضای سازمان، از جمله تقی شهرام، که گروه را به سمت مارکسیسم سوق می‌داد، قرار داد. دکتر رستگار مبنای علمی ماتریالیسم دیالکتیک را به چالش کشید و توسط گروه منزوی شد.
زندان و شکنجه: دکتر رستگار در سال ۱۳۵۲ پس از مواجهه با پلیس، مجدداً دستگیر شد. او در حین شکنجه‌های شدید چندین بار اقدام به خودکشی کرد. او نه ماه را در سلول انفرادی گذراند و از جراحاتی رنج برد که توانایی راه رفتن او را تحت تأثیر قرار داد. وی در نهایت به شش سال زندان محکوم شد [6].
مبارزه فکری مداوم در زندان: در حالی که در زندان بود، دکتر رستگار همچنان به چالش کشیدن اصول ماتریالیسم دیالکتیک ادامه داد، اگرچه بیشتر اعضای سازمان در این زمان مارکسیسم را پذیرفته بودند.
آزادی و پیگیری‌های آکادمیک: وی در سال ۱۳۵۵ از زندان آزاد شد و پس از آن در سال ۱۳۵۶ مدرک پزشکی خود را از دانشگاه شیراز به پایان رساند. سپس در سال ۱۳۶۰ وارد دوره رزیدنتی روانپزشکی شد و رتبه دوم کشور را کسب کرد.
تحصیلات تکمیلی: در سال ۱۳۶۳، دکتر رستگار برای ادامه تحصیل در رشته علوم اعصاب در دانشگاه کالج لندن به انگلستان رفت و دو مدرک، یکی در بخش بالینی و دیگری در علوم پایه به دست آورد.
تمرکز تحقیقاتی بر روح: او برای پایان نامه خود، بر تأثیر روح بر مغز انسان تمرکز کرد و کتابی در این زمینه نوشت که قصد دارد آن را به انگلیسی ترجمه کرده و در محافل آکادمیک غربی مورد بحث قرار دهد.
بازگشت به ایران و شغل دانشگاهی: در سال ۱۳۷۰، دکتر رستگار به ایران بازگشت و به عضویت هیئت علمی دانشکده پزشکی دانشگاه شیراز درآمد. او به تحقیقات خود در زمینه موضوعات قرآنی با استفاده از یک رویکرد علمی که از شواهد تجربی برای توسعه مدل هایی که هم با قرآن و هم با یافته های علمی همسو هستند، ادامه داده است.
انتشار کتاب “هفت آسمان”: در سال ۱۳۵۹، کتاب “هفت آسمان” دکتر رستگار برای اولین بار منتشر شد. او اخیراً این کتاب را بازبینی کرده و نسخه جدیدی را برای انتشار آماده کرده است. این کتاب با ترکیب دانش علمی با آموزه‌های قرآنی به مفهوم هفت آسمان می‌پردازد.
آقای سلطانی در فایل‌های صوتی خود خاطرنشان می‌کند که تجربیات شخصی دکتر رستگار، به ویژه تغییر مسیر او از فعالیت سیاسی به تمرکز بر مبانی فکری اسلام، نقش مهمی در رویکرد او به مطالعات قرآنی و نگارش کتاب “هفت آسمان” داشته است. ایشان همچنین اشاره می‌کند که دکتر رستگار کتابی در مورد روش‌شناسی فهم قرآن نوشته است که او قصد دارد در آینده آن را خلاصه کند.